نیلینگ No Further a Mystery

نیلینگ No Further a Mystery

Blog Article

در کنار تمامی مزیت‌های گفته شده، نیلینگ می‌تواند معایبی نیز داشته باشد که مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر هستند:

در این حالت گسیختگی ممکن است ناشی از خمش و شکستگی شاتکریت روی دیوار گود باشد.

جهت افزایش ایمنی در گودهای عمیق، لازم است تغییر مکان دیواره گود به صورت مداوم توسط دوربین نقشه برداری و یا ملات گچ در نقاط حساس، کنترل گردد.

عرض نوارهای زهکش (ژئوکامپوزیت) نیز باید حداقل ۲۰ سانتی‌متر در نظر گرفته شود.

این وسیله کوچک، قابل استفاده در حفر چال‌های عمودی، افقی و حتی نصب بر روی دیواره‌ها برای انجام عملیات حفاری متنوع است.

این نوارها قادرند آب را از طریق منافذ خاک جذب و از زیر بدنه دیوار به محل مناسبی جهت تخلیه، هدایت کنند.

در هر یک از روش های فوق بنا به مقتضیات طراحی، المانی به عنوان دیوار حائل می تواند وجود داشته باشد. این المان می تواند دیوار دیافراگمی، شمع های مماسی بتنی، ستون های جت گروتینگ و اختلاط عمقی، شمع های نگهبان فلزی، سپر یا المان های مشابه باشد.

میخ‌ها بتوانند در تراز بالاتر از سطح ایستایی قرار بگیرند.

در نهایت پس از این مرحله عملیات کشش المان تسلیح (اعمال نیروی پس تنیدگی) صورت می پذیرد.

سپس، مهندسان اتریشی از این روش برای شیروانی‌های سنگی خود استفاده نمودند. گروهی دیگر هم سوراخ‌ها را در کف و دیوارهای تونل ایجاد کردند و با استفاده از میلگردهای فولادی آن‌ها را تقویت نمودند.

نیلینگ که با نام میخکوبی نیز شناخته می‌شود، به‌عنوان سازه نگهدارنده و یکی از روش‌های پیشگیری از ریزش دیواره در ??? ??? محل گودبرداری به کار می‌رود.

بیش از سه دهه از اجرای سیستم نیلینگ در عملیات عمرانی می‌گذرد. در این تکنیک، انتخاب دستگاه‌ها و تجهیزات مناسب، بسیار مهم است.

پس از استقرار دستگاه مخصوص در موقعیت مناسب، چاهک‌های افقی یا مایل در دیواره‌هایی با فواصل مشخص حفاری می‌شوند. قطر این چاهک‌ها تقریباً در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر و عمق آن‌ها حدوداً ۵ تا ۱۰ متر است.

همچنین یک روش ابداعی جهت پایدارسازی فرورفتگی‌های مصنوعی یا طبیعی در سطح زمین (ترانشه‌ها) و تامین تکیه‌گاه افقی دیواره‌های خاکبرداری شده، جهت جلوگیری از لغزش خاک به شمار می‌آید.